Rozpoczęta przed dwudziestoma laty demokratyzacja życia w Polsce zaowocowała wyjściem z podziemia wielu ugrupowań politycznych oraz tworzeniem nowych partii, najczęściej na bazie tradycji narodowych. Było to zjawisko pozytywne, pozwalające Narodowi Polskiemu na wyrażenie poglądów różnych grup ideowych oraz odnalezienie się w pustce, stworzonej przez totalitarny reżim komunistyczny. Istota tego procesu polegała przede wszystkim na tym, że ogólnonarodowy ruch "Solidarności", powstały żywiołowo i reprezentujący Naród Polski z Jego różnorodnością idei politycznych, musiał ustąpić miejsca pluralizmowi politycznemu wewnątrz samej "Solidarności", której przeznaczeniem jest reprezentacja zawodowa.

Zawarte w dobie "okrągłostołowej" porozumienia (zwłaszcza nieformalne w Magdalence) sprawiły, że monopol starego establishmentu dopuścił do władzy tylko przedstawicieli tych ugrupowań spośród tzw. opozycji demokratycznej, pieczołowicie dobranych przez władzę komunistyczną. Pragnęła ona zapewnić sobie bezkarną przyszłość, bez rozliczeń za popełnione zbrodnie przeciwko Narodowi Polskiemu. Kluczem tutaj była przede wszystkim nie zawsze świetlana przeszłość dopuszczonych postaci tzw. opozycji demokratycznej, nierzadko byłych członków PZPR czy wręcz agentów komunistycznych sił bezpieczeństwa.

Takie własnie "autorytety", z małymi (dla "kosmetyki" układu okrągłostołowego) wyjątkami, najczęściej o bardzo silnych lewicowych korzeniach, podparte zostały układem między lewicą wschodnią i zachodnią. Oparte były one (i są nadal) o różnorakie międzynarodówki, wściekle zwalczające tradycje narodowe i katolickie - także szerzej: chrześcijańskie.

Powstawanie opozycyjnych do nich partii zawsze traktowały jako wielkie zagrożenie dla siebie oraz wpływów we władzy. Korzystały przy tym z finansów obcych organizacji i fundacji politycznych pod różnymi nazwami. Wymienić tutaj można choćby tzw. Fundację Batorego stworzoną przez George'a Sorosa i wiele innych, pokrewnych ośrodków.

Powstające z wielkim wysiłkiem polskie ośrodki polityczne w postaci partii centrowych i prawicowych były (i są do dzisiaj) zażarcie atakowane różnymi środkami: począwszy od zmasowanych ataków lewackich mass mediów, prowokacji różnego typu, ośmieszania przez podstawione osoby (bardzo czesto opłacane) na portalach społecznościowych czy wreszcie działaniami tzw. agentów wpływu, wspierających rozłamy czy powstawanie ciągle to nowych, quasi-prawicowych "bytów partyjnych".

Po wielkiej, podwójnej wygranej pierwszej polskiej partii centrowej - Prawa i Sprawiedliwości, w wyniku której - głosami przytłaczającej większości Polaków - urząd Prezydenta Rzeczypospolitej objął ś.p. Lech Kaczyński, zaś Jarosław Kaczyński powołał rząd, w lewackich środowiskach "wybranych" w Magdalence powstała panika. Dalszy ciąg jest znany - wpierw postawienie na tzw. "rozszerzone siły" i partię składaną ze wszelkich dostępnych elementów, często bardzo podejrzanych - Platformę Obywatelską, a następnie wzmożenie działalności własnych agentów w konkurencyjnych partiach.

Działalność tych ostatnich szybko zaowocowała rozłamami i atomizacją sceny politycznej, na której nowe "byty partyjne" pojawiły się jak grzyby po deszczu. Celem rozbijackiej roboty były i są zawsze polskie partie centrowe i prawicowe, wierne tradycjom katolickim i narodowym. Natychmiastowym rezultatem działalności agentów wpływu jest zawsze upadek tej czy innej partii, której notowania spadają poniżej progu wyborczego.

Polonia Semper Fidelis jako organizacja opowiada się zawsze za jednością polskich ugrupowań politycznych, wolnych od układów rodem z Magdalenki i "okrągłego stołu". Nie utożsamiamy się z żadną partią polityczną i poprzemy każdą z nich zachowującą nasze, polskie tradycji katolickie i narodowe. Popieramy działania na rzecz doraźnych i długotrwałych koalicji, zjednoczeń czy innych form współpracy międzypartyjnej na wspólnej, polskiej drodze tożsamości narodowej. Każda z nich ma w swoim programie co najmniej kilka punktów, na podstawie których można budować taką współpracę.

Polonia Semper Fidelis wzywa i nawołuje wszystkich Polaków do wzmacniania  już istniejących partii centrowych i prawicowych, w wielości których każdy jest w stanie znaleźć swoje miejsce. Niedopuszczalnym jest i godnym najwyższego potępienia tworzenie na drodze rozłamów czy powoływanie nowych "bytów partyjnych". Działania takie traktujemy jako narodową zdradę.

Za zgodność:

Stanisław Matejczuk

Koordynator PSF